Η ιστορία του Ηρακλή

Ο Ηρακλής έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στον χρόνο. Είναι το παλιότερο αθλητικό σωματείο σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και τα χρώματά του, το γαλάζιο και το λευκό, θυμίζουν έντονα τα χρώματα της Ελλάδας.

Η ιστορία του Ηρακλή ξεκινά από το 1899, όταν ιδρύθηκε ο όμιλος Φιλόμουσων. Ο όμιλος δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ένα σωματείο γραμμάτων και μουσικής. Το 1903, τα μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν στις δραστηριότητες τους τον αθλητισμό. Δημιούργησαν ένα γυμναστήριο και ίδρυσαν τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Ωστόσο, ήταν το ποδόσφαιρο, ένα νέο άθλημα εκείνης της εποχής που «έκλεψε τις καρδιές» των αθλητών.

Το πρώτο επίσημο παιχνίδι διεξήχθη στις 23 Απριλίου του 1905, αλλά στη συνέχεια ο σύλλογος άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Τρία χρόνια αργότερα, το 1908, ημερομηνία-ορόσημο για τον Ηρακλή, όλα άλλαξαν. Ο σύλλογος συνεργάστηκε με την ομάδα «Ολύμπια» και η συνένωση των δυνάμεων τους είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση του Ηρακλή. Ολόκληρη η ονομασία του ήταν τότε: «Οθωμανικός Ελληνικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “Ο Ηρακλής”». Το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε. Οι πρώτες επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν. Στις 29 Νοεμβρίου 1908, κατά τη Γενική Συνέλευση των μελών, καταρτίσθηκε το πρώτο καταστατικό του ΗΡΑΚΛΗ αποτελούμενο από 36 άρθρα. Πρώτος Πρόεδρος στην ιστορία του ΗΡΑΚΛΗ ήταν ο ιατρός Α. Μάλτος.

Το 1914 ο Ηρακλής αντιμετώπιζε προβλήματα στέγασης, καθώς τα έσοδα του συλλόγου ήταν ελάχιστα και προέρχονταν μόνον από συνδρομές μελών. Ωστόσο, ο σύλλογος κατάφερε, χάρη στη δυναμική του, να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες και οι εγκαταστάσεις του έγιναν «πυρήνας» αθλητισμού στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο Ηρακλής είναι άρρηκτα δεμένος με την ιστορία της πόλης και είναι χαρακτηριστικό ότι πάρα πολλοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές και μετέπειτα προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης και της χώρας φόρεσαν την ένδοξη φανέλα με τον «ημίθεο» στο στήθος.

Από τότε που ιδρύθηκε ο ποδοσφαιρικός σύλλογος του Ηρακλή, το ποδόσφαιρο άρχισε να γίνεται δημοφιλές σε όλη την Ελλάδα. Στους πρώτους μεταπολεμικούς Πανελλήνιους Αγώνες η «κυανόλευκη» ομάδα πέτυχε πολλές σημαντικές νίκες και αποτέλεσε την ομάδα-πρότυπο της εποχής.

Καθώς τα χρόνια περνούν, ο Ηρακλής εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ομάδες ποδοσφαίρου. Η αρχή της δεκαετίας του 1920 σημαδεύτηκε από εθνικά γεγονότα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον σύλλογο να αναδειχθεί πολυνίκης στους Πανθρακικούς Αγώνες (1923). Την ίδια χρονιά δημιουργούνται τα πρώτα παιδικά τμήματα.

Η ιστορία του Ηρακλή, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, περιλαμβάνει τη συμμετοχή σε πέντε τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας (1947, 1975, 1976, 1980, 1987). Το 1976 ήταν η χρονιά που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων του Ηρακλή. Την 9η Ιουνίου 1976, στη Νέα Φιλαδέλφεια, η αγαπημένη ομάδα όλης της Ελλάδας νίκησε στα πέναλτι τον Ολυμπιακό (6-5, 4-4 στην κανονική διάρκεια και στην παράταση) και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας.
Την επόμενη ημέρα, όταν οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, πάνω από εκατό χιλιάδες φίλαθλοι τους επεφύλαξαν αποθεωτική υποδοχή.

Το 1976 ο Ηρακλής μετέχει στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, ενώ έξι φορές έχει λάβει μέρος στην διοργάνωση του Κυπέλλου UEFA (1962, 1964, 1989, 1990, 1996, 2000). Μάλιστα, κατά την περίοδο 2000-2001, προκρίθηκε για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης.

Το 1985 ο Ηρακλής κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, επικρατώντας στον τελικό της ρουμανικής Arges Pitesti με 4-1.

Σημαντικές Χρονολογίες
1928 Ο Ηρακλής κατακτά το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Θεσσαλονίκης
1933 Συμμετέχει σε ημιτελικό κυπέλλου Ελλάδας
1934 Καταλαμβάνει την δεύτερη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα
1935 Βαλκανικό κύπελλο στη Σόφια Βουλγαρίας Σύνθεση Ηρακλή: Σιδερόπουλος, Κατραντζόπουλος, Ρίμπας, Χούμης, Μπαλτάσης, Βικελίδης, Κασιμάτης, Συμεωνίδης, Χριστοδούλου, Μυγιάκης, Κουράντης Γήπεδο: Γιούνακ
1938 Κατακτά το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Θεσσαλονίκης
1939 Καταλαμβάνει την δεύτερη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα
1947 Συμμετέχει στο Εθνικό Πρωτάθλημα (βγαίνει δεύτερος) και στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας
1951 Τρίτος στο εθνικό πρωτάθλημα
1957 Συμμετέχει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1958 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1961 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Παράλληλα, παίρνει μέρος (πρώτη συμμετοχή ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας) στο Κύπελλο Εκθέσεων, το σημερινό ΟΥΕΦΑ
1971 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1975 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1976 Κατακτά το κύπελλο Ελλάδας
1980 Συμμετέχει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας
1985 Κατακτά το Βαλκανικό κύπελλο
1987 Συμμετέχει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1989 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1990 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1996 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1998 Συμμετέχει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας
2000 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ περνώντας για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης αποκλείοντας τη γαλλική Gueugnon
2001 Κατακτά την πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και συμμετέχει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας
2002 Κατακτά την 6η θέση του Πρωταθλήματος. Εξοδος στην Ευρώπη
2003 Κατακτά την 7η θέση του Πρωταθλήματος και λαμβάνει μέρος στο Κύπελλο
2004 Κατακτά την 8η θέση του Πρωταθλήματος και συμμετέχει στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδος
2006 Με εκπληκτική και άξια καταγραφής πορεία, ιδίως στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, η ομάδα φτάνει στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα με την τελική κατάταξη. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ τερματίζει με ενεργητικό 51 βαθμών.

Η ιστορία του Άρη

21 Σημαντικά γεγονότα

1.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΙΚΟ

02/11/1924

Ο ΑΡΗΣ ήταν ο πρώτος ελληνικός ποδοσφαιρικός σύλλογος που προσκάλεσε ξένη ομάδα για φιλικό παιχνίδι στη χώρα μας. Ηταν η Περιστέρ Μοναστηρίου, πρωταθλήτριας της νότιας Σερβίας. Η αποστολή της ξένης ομάδας, που έφτασε στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης το απόγευμα της προηγούμενης μέρας του αγώνα και έτυχε θερμής υποδοχής τόσο από τη διοίκηση του Συλλόγου όσο και από ανθρώπους του αθλητισμού της πόλης. Την επόμενη μέρα τα μέλη της αποστολής της Περιστέρ ξεναγήθηκαν στα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης, συνοδευόμενα από τους παράγοντες του ΑΡΗ.

Η φιλική αναμέτρηση έγινε την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 1924, στο παλιό γήπεδο του Ηρακλή, το οποίο είχε σημαιοστολιστεί με ελληνικές και σέρβικες σημαίες. Το γήπεδο δεν είχε ακόμη κερκίδες. Ο φίλαθλος κόσμος της Θεσσαλονίκης, που είχε ενθουσιαστεί με την παρουσία μιας ξένης ομάδας στην πόλη, κάθισε στον περιβάλλοντα χώρο, ενώ στη θέση των επισήμων τοποθετήθηκαν καρέκλες. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Γιουγκοσλάβος πρόξενος. Το παιχνίδι ξεκίνησε στις τρεις και δέκα το μεσημέρι. Ο ΑΡΗΣ καλύτερος σε όλη τη διάρκεια κέρδισε με το ευρύ 5-0. Τρία γκολ πέτυχε ο Βεντουρέλης και από ένα οι Πάγκαλος, Αρμάς. Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης αγωνίστηκαν οι: Πολέλης, Νακόπουλος, Οπλοποιός, Σκεμπέρ, Κώστας Βικελίδης, Αγοραστός, Νίκος Αγγελάκης, Ιωαννίδης, Βεντουρέλης, Πάγκαλος, Αρμάς.

 

2.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

18/06/1927

Το καλοκαίρι του 1927 ο ΑΡΗΣ απέκτησε το δικό του «σπίτι». Στις 18 Ιουνίου έγιναν τα εγκαίνια του πρώτου γηπέδου της ομάδας, το οποίο βρίσκονταν στην περιοχή της σημερινής Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης.

Ο ΑΡΗΣ για να γιορτάσει το σημαντικό αυτό γεγονός προσκάλεσε για φιλικό παιχνίδι την Βοϊβοντίνα του Νόβισαντ. Στο νέο γήπεδο του συλλόγου έγινε ένας όμορφος αγώνας, τον οποίο παρακολούθησαν πολλοί θεατές. Οι Κίτρινοι είχαν καλύτερη ομάδα και κέρδισαν εύκολα 5-2. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ο ΑΡΗΣ έδωσε στο γήπεδό του άλλους τρεις φιλικούς αγώνες με ξένες ομάδες. Με μια μικτή σερβική ομάδα, αποτελούμενη από ποδοσφαιριστές της Χαρβάτσκι και Γκρατσάνσκι, την οποία συνέτριψε 6-2, με την ισραηλινή Μπαρκοχεμπά (οι Κίτρινοι επιβλήθηκαν με το εντυπωσιακό 8-0), ενώ στις 31 Αυγούστου ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης αντιμετώπισε τη δυνατή αυστριακή ομάδα Μπριγκεντάουερ, από την οποία έχασε 3-1.

 

3.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

24/06/1928

Τη σεζόν 1927-’28 διεξήχθη το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα και η ιστορία έγραψε: ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης, πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας. Οι Κίτρινοι, αφού κατέκτησαν εύκολα το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, με εννέα νίκες σε δέκα αγώνες (33-8 τα γκολ), προκρίθηκαν στους τελικούς μαζί με τον πρωταθλητή Αθήνας, Ατρόμητο και τον πρωταθλητή Πειραιά, Εθνικό. Οι αγώνες άρχισαν στις 24 Μαΐου 1928. Στο γήπεδο του Πανελληνίου, ο ΑΡΗΣ κέρδισε 3-1 τον Ατρόμητο, αλλά έχασε 3-2 από τον Εθνικό (το παιχνίδι έγινε στο γήπεδο του Ποδηλατοδρομίου). Η σειρά των αγώνων μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στις 17 Ιουνίου, στο γήπεδο του Ηρακλή, οι Κίτρινοι κέρδισαν 3-1. Το τίτλος του πρωταθλητή κρίθηκε στην αναμέτρηση με τον Εθνικό. Το παιχνίδι έγινε στο νέο γήπεδο του ΑΡΗ, παρουσία 10.000 θεατών. Ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης κέρδισε 3-1 τον Εθνικό Πειραιά και κατέκτησε πανηγυρικά το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδας. Δύο γκολ πέτυχε ο Διονύσης Καλτέκης και ένα ο Κώστας Βικελίδης. Η σύνθεση του ΑΡΗ: Κατράντζος, Οπλοποιός, Γιακουμής, Κατσαούνης, Κ. Βικελίδης, Γκικόπουλος, Κολωνιάρης, Μινασιάν, Λεονταρίδης, Καλτέκης, Ιωαννίδης. Προπονητής ήταν ο Κέσλερ και πρόεδρος ο Λευτέρης Ηλιάδης.

Την 1η Ιουλίου στο γήπεδο του Ηρακλή έγινε η απονομή του Κυπέλλου του πρωταθλήματος στον ΑΡΗ. Με τη συνοδεία της μπάντας του Παπάφειου ορφανοτροφείου, σε μια όμορφη εκδήλωση, οι Κίτρινοι παρέλαβαν το Κύπελλο για την κατάκτηση του τίτλου.

 

4.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

11/07/1932

Τέσσερα χρόνια αργότερα ο ΑΡΗΣ κατέκτησε το δεύτερο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Αυτήν τη φορά με τη συμμετοχή και των τριών ομάδων του –τότε- ΠΟΚ. Δηλαδή, του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Οι Κίτρινοι την αγωνιστική περίοδο 1931-’32 είχαν μια πολύ καλή ομάδα και «δεμένη» ομάδα. Μεγάλο όπλο ήταν το επιθετικό τους «δίδυμο». Με πρωταγωνιστές τους Κίτσο και Νίκο Αγγελάκη (ο πρώτος πέτυχε 15 και ο δεύτερος 16 γκολ), ο ΑΡΗΣ είχε εντυπωσιακή πορεία. Στις 14 αγωνιστικές που διεξήχθησαν, με εννέα νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και μόνο μια ήττα, η ομάδα της Θεσσαλονίκης συγκέντρωσε 22 βαθμούς έναντι 18 του Παναθηναϊκού και δίκαια αναδείχτηκε πρωταθλήτρια (38-10 τα τέρματα).

Η μοναδική ήττα ήταν στον αγώνα με την ΑΕΚ και μάλιστα εντός έδρας. Ξεχώρισαν οι εκκωφαντικές νίκες επί του Παναθηναϊκού με 7-0 και επί του Ηρακλή με 6-1 και 7-3. Μάλιστα, η τελευταία νίκη χάρισε και το πρωτάθλημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο ο πρόεδρος του Π.Α.Ο.Κ. όσο και ο ομόλογός του Ηρακλή συγχάρηκαν τους «κίτρινους» για τη μεγάλη τους επιτυχία. Με τον πρωταθλητή ΑΡΗ αγωνίστηκαν οι: Κουμπλής, Κ. Βικελίδης, Οικονόμου, Γκικόπουλος, Κατσαούνης, Ν. Βικελίδης, Βογδάνου, Αγγελάκης, Κίτσος, Καλτέκης, Αργυριάδης, Ακριτίδης, Κατράντζος, Δανελιάν, Καλογιάννης και Υετίων. Προπονητής ήταν ο Ντε Βαλέρ και πρόεδρος ο Πέτρος Λούβαρης.

 

5.

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

23/06/1946

Το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα της μεταπολεμικής εποχής και το τρίτο που κατέκτησε ο ΑΡΗΣ. Μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο με μακρά αγωνιστική απραξία (Β’ Παγκόσμιος πόλεμος, κατοχή), η ομάδα της Θεσσαλονίκης, με αστέρι τον Κλεάνθη Βικελίδη, παρουσιάστηκε δυνατή, έδειξε χαρακτήρα και στο τέλος ανέβηκε στην κορυφή. Οι Κίτρινοι, που ξεκίνησαν να κάνουν προπονήσεις στο γήπεδο Χαριλάου, το οποίο ήταν μια χωμάτινη αλάνα, με διαφορετικό προσανατολισμό από αυτόν που έχει σήμερα το γήπεδο (ήταν κάθετα τοποθετημένο προς την οδό Παπαναστασίου), αφού κέρδισαν τον Ολυμπιακό 4-0 στον Πειραιά, 1-0 στη Θεσσαλονίκη και αναδείχτηκαν ισόπαλοι 1-1 με την ΑΕΚ στην Αθήνα, στις 23 Ιουνίου, στο καθοριστικό παιχνίδι, αντιμετώπισαν την Α.Ε.Κ. στο γήπεδο του Π.Α.Ο.Κ.. Ο ΑΡΗΣ, παρουσία 13.000 θεατών, επιβλήθηκε εύκολα 4-1 της Ενωσης, συγκέντρωσε εννέα βαθμούς και έκοψε πρώτος το νήμα. Την πρωταθλήτρια ομάδα του ΑΡΗ αποτελούσαν οι εξής παίκτες: Βαγγέλης Αθανασιάδης, Βακάχ Αμπραχαμιάν, Αγγελος Βασιλειάδης, Κώστας Βελλιάδης, Κλεάνθης Βικελίδης, Νίκος, Σίμος Καφταντζής, Μιχάλης Κολωνιάρης, Γιάννης Λιακόπουλος, Αχιλλέας Μάγρας, Κώστας Νικολαϊδης, Σοφοκλής Παπάς, Νίκος Ράμμος, Αλέκος Σιώτης, Δημήτρης, Σταυράκμπεης, Βλαδίμηρος Τακατζόγλου, Νίκος Τσώνας, Λευτέρης Φυσικόπουλος, Λευτέρης Χαλυβόπουλος. Προπονητής ήταν ο Διονύσης Καλτέκης και πρόεδρος ο Λευτέρης Ηλιάδης.

 

6.

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ

04/11/1951

Στις 23 Ιανουαρίου 1946 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το βασιλικό διάταγμα περί «αναγκαστικής απαλλοτρίωσης γηπέδων για την ίδρυση γυμναστηρίου υπέρ του Αθλητικού Συλλόγου ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης».

Ο Επαμεινώντας Χαρίλαος, επιχειρηματίας και εργολάβος, τη δεκαετία του 1920 είχε αγοράσει την έκταση στη σημερινή περιοχή του Χαριλάου. Η απαλλοτρίωση της έκτασης για την ανέγερση του νέου γηπέδου είχε πραγματοποιηθεί με δαπάνες του ίδιου του συλλόγου. Μετά από προσπάθειες του Αστέριου Γιουβανάκη, ο οποίος κατέβαλλε ένα σημαντικό ποσό και του τότε υπουργού Βορείου Ελλάδας, Ιωάννη Μόδη, οι τίτλοι ιδιοκτησίας του γηπέδου πέρασαν στον ΑΡΗ. Στη συνέχεια ο Σύλλογος εξασφάλισε και δάνειο από την τράπεζα, προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες, οι οποίες ξεκίνησαν το 1948 και ολοκληρώθηκαν το 1951, με την κατασκευή της σημερινής θύρας 2 επί της οδού Παπαναστασίου. Τα πρωτοποριακά –για την εποχή- σχέδια του νέου γηπέδου της ομάδας ήταν του αρχιτέκτονα και παλιού κολυμβητή του Συλλόγου, Κώστα Φιλίππου. Στις 4 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του γηπέδου Χαριλάου. Στο πρώτο επίσημο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ κέρδισε 3-2 τον Θερμαϊκό για το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης. Στις κερκίδες υπολογίζεται ότι βρέθηκαν περισσότεροι από 14.000 θεατές. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 το γήπεδο Χαριλάου άρχιζε να αλλάζει μορφή. Επί προεδρίας Νικόλαου Καμπάνη κατασκευάστηκε το πρώτο σκέπαστρο, οι κερκίδες 1,5,6 και επισήμων, ενώ το 1969 τοποθετήθηκε για πρώτη φορά χλοοτάπητας. Το 1977 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για την κατασκευή της θύρας 3. Το γήπεδο Χαριλάου πήρε την τωρινή του μορφή μέσα στο 2004. Σήμερα το «Κλεάνθης Βικελίδης» είναι ένα σύγχρονο και λειτουργικό γήπεδο, το οποίο παρέχει όλες τις ανέσεις.

 

7.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ

16/09/1964

Την αγωνιστική περίοδο 1963-’64 ο ΑΡΗΣ προπονητή τον Μπέλα Μπάλφι τερματίζει στην έκτη θέση του πρωταθλήματος και εξασφαλίζει για πρώτη φορά τη συμμετοχή του στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, το μετέπειτα ΟΥΕΦΑ και σημερινό Europa League. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1964 η ομάδα της Θεσσαλονίκης στο παρθενικό ευρωπαϊκό της παιχνίδι αντιμετώπισε την Ρόμα. Ο αγώνας έγινε στο κατάμεστο Καυτανζόγλειο (45.000 Αρειανοί κατέκλυσαν τις κερκίδες). Οι Κίτρινοι στη μεγάλη και ιστορική αναμέτρηση με την ιταλική ομάδα αναδείχτηκαν ισόπαλοι χωρίς γκολ (στην ρεβάνς που έγινε στην πρωτεύουσα της γειτονικής χώρας έχασαν 3-0 και αποκλείστηκαν). Τέσσερα χρόνια αργότερα ο ΑΡΗΣ αντιμετώπισε και πάλι για το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων την Χιμπέρνιαν Μάλτας. Στον αγώνα της 22ης Σεπτεμβρίου 1968 καταγράφηκε η μεγαλύτερη –μέχρι σήμερα- σε έκταση νίκη της ομάδας της Θεσσαλονίκης σε ευρωπαϊκό αγώνα. Οι Κίτρινοι επιβλήθηκαν 6-0 και μάλιστα εκτός έδρας. Τα τέρματα πέτυχαν οι Γριμπελάκος (4’), Παπαϊωάννου (30’, 80’, 87’), Συρόπουλος (51’) και Αλεξιάδης (85’). Μάλιστα έγιναν η πρώτη ομάδα από τη Βόρεια Ελλάδα, που προκρίθηκε στο β’ γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

 

8.

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

28/06/1970

Η βραδιά της 28ης Ιουνίου 1970 έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη όλων των Αρειανών. Ο μεγάλος ΑΡΗΣ εκείνης της εποχής, στον πέμπτο –μέχρι τότε- τελικό που συμμετείχε, αντιμετώπισε τον αιώνιο αντίπαλο Π.Α.Ο.Κ. Το μεγάλο παιχνίδι άρχιζε στις 20:30, αλλά οι θύρες του Καυτανζογλείου άνοιξαν από τις 17:00. Ο τελικός έγινε σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Διατέθηκαν 46.695 εισιτήρια, ενώ οι εισπράξεις ήταν 1.496.863 δραχμές. Τα εισιτήρια κόστιζαν 50 και 30 δραχμές . Τον αγώνα κάλυψαν 20 φωτογράφοι, δύο τηλεοπτικά συνεργεία και τρεις ραδιοσχολιαστές.

Οι Κίτρινοι με τέρμα του Μανόλη Κεραμιδά στο 8ο λεπτό, ύστερα από σέντρα του Αλέκου Αλεξιάδη, κατέκτησαν πανάξια το τρόπαιο και έγραψαν ιστορία. Δύο ακόμη γκολ του Αλεξιάδη ακυρώθηκαν από τον διαιτητή Μίχα. Η σύνθεση των κυπελλούχων: Χρηστίδης, Πάλλας, Ναλμπάντης, Σπυρίδων, Ραπτόπουλος, Σεμερτζής (59’ Ψηφίδης), Συρόπουλος, Κεραμιδάς, Αλεξιάδης, Παπαϊωάννου, Μιχαηλίδης. Πρόεδρος ήταν ο Νικόλαος Καμπάνης και προπονητής ο Μίλοβαν Τσίριτς.

Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες της Θεσσαλονίκης υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την κατάκτηση του Κυπέλλου από τον ΑΡΗ. «Ο ΑΡΗΣ άξιος κατακτητής του Κυπέλλου. Για πρώτη φορά στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου ομάδα της Θεσσαλονίκης κατακτά το πολύτιμο αυτό τρόπαιο. Η νίκη του απεκάλυψε τις χιλιάδες των πιστών οπαδών του, που πανηγύριζαν μέχρι χθες το… μεσημέρι. Ο ΑΡΗΣ συνέχισε την παράδοσή του, ύστερα από διακοπή τόσων ετών και ξανάφερε έναν πανελλήνιο τίτλο στην Θεσσαλονίκη, που έχει κάθε λόγο να ‘ναι περήφανη για το άξιο τέκνο της».

Ηταν ένας τελικός, που έμεινε στην ιστορία…

 

9.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΜΠΑΝΗ

12/02/1977

«ΘΡΗΝΟΣ – ΟΛΗ Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΛΛΑΣ ΘΡΗΝΕΙ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΧΗΤΟΥ – Το σημερινό φύλλο των “ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ” αφιερώνεται στη μνήμη του μεγάλου Νικόλαου Καμπάνη».

Την 12η Φεβρουαρίου 1977 ο χρόνος σταμάτησε για τον Νικόλαο Καμπάνη. Τη μέρα εκείνη απεβίωσε ο κορυφαίος πρόεδρος στην ιστορία του ΑΡΗ. Εφυγε σε ηλικία 61 χρόνων, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο και δυσαναπλήρωτο κενό. Είχε προλάβει να δώσει το τελευταίο του «παρών» στο πλευρό της αγαπημένης του ομάδας. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας είχε παρακολουθήσει τη νίκη του ΑΡΗ επί του Ηρακλή με σκορ 2-0 στο γήπεδο της Κατερίνης, ενώ λίγες ώρες αργότερα είδε τη μεγάλη νίκη της μπασκετικής ομάδας επί του Παναθηναϊκού με 67-66 στο Αλεξάνδρειο. Επέστρεψε χαρούμενος στο σπίτι του. Τα μεσάνυχτα εκείνης της μέρας τον «πρόδωσε» η καρδιά του. Εφυγε, αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του και τις δύο πολυαγαπημένες κόρες του, αλλά και «ορφανό» τον αγαπημένο του ΑΡΗ.

 

10.

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ

Η παρουσία του ΑΡΗ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις την αγωνιστική περίοδο 1979-’80 έμεινε στην ιστορία. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης εκείνη τη σεζόν έφτασε μέχρι τη φάση των «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Οι βραδιές της 3ης Οκτωβρίου και της 7ης Νοεμβρίου 1979 αποτελούν σημείο αναφοράς. Στο «Νταλούζ» της Λισσαβόνας και στο «Ρενάτο Κούρι» της Περούτζια, οι «κίτρινοι» έγραψαν μια από τις πιο «χρυσές» σελίδες τους. Ο ΑΡΗΣ κατάφερε να αποκλείσει τη μεγάλη Μπενφίκα, την δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης και άλλες πέντε φορές φιναλίστ σε τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και την αήττητη επί 40 αγώνες Περούτζια του φημισμένου –τότε- Πάολο Ρόσι. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης στο παιχνίδι της 7ης Νοεμβρίου, που έγινε στην ιταλική πόλη, πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες νίκες των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη. Οι Κίτρινοι παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο συνέτριψαν 3-0 την Περούτζια και άφησαν άφωνη την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Τα γκολ πέτυχαν οι Μπαλής (8’), Γιώργος Σεμερτζίδης (17’) και Γιώργος Ζήνδρος (65’). Η σύνθεση του Αρη: Παντζιαράς, Μόκαλης, Τζιφόπουλος, Βένος, Φοιρός, Κούης, Ζήνδρος (75’ Ζελιλίδης), Μπαλλής, Βάγγης, Σκόμποε, Σεμερτζίδης (82’ Αλεξίου).

Στη γ’ φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ο Αρης αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι από την Σεντ Ετιέν. Στη γαλλική ομάδα αγωνίζονταν τότε ο μεγάλος Μισέλ Πλατινί.

 

11.

ΤΟ ΜΠΑΡΑΖ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

24/05/1980

Στις 24 Μαΐου, στο ουδέτερο Εθνικό Στάδιο του Βόλου, ο ΑΡΗΣ έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσει –μετά από 33 ολόκληρα χρόνια- το τέταρτο πρωτάθλημα και το πρώτο του επαγγελματικό. Στο περιβόητο μπαράζ του Βόλου «γκρεμίστηκαν» να όνειρα ενός ολόκληρου λαού για την κατάκτηση του τίτλου. Παρουσία 8.000 περίπου φιλάθλων του ΑΡΗ, η ομάδα της Θεσσαλονίκης, που ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με τον Ολυμπιακό, έχασε 2-0 από τους «ερυθρόλευκους». Τα γκολ της ομάδας του Πειραιά πέτυχαν οι Κουσουλάκης (47’) και Αλστρομ (54’). Οι Κίτρινοι είχαν τρία δοκάρια και σίγουρα άξιζαν καλύτερης τύχης στο παιχνίδι εκείνο. Ο ΑΡΗΣ στο μπαράζ του Βόλου παρατάχθηκε με τους: Παπαφλωράτο, Μόκαλη, Πάλλα, Βένο, Φοιρό, Κούη, Ζήνδρο, Μπαλλή, Σεμερτζίδη, Ολε, Βάγγη (53’ Ζελελίδης).

Η ομάδα που είχε ο ΑΡΗΣ στο τέλος της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές του ’80 θεωρείται από τις πιο αδικημένες του 20ου αιώνα.

 

12.

ΤΑ… ΧΑΜΕΝΑ ΔΕΛΤΙΑ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ

26/01/1997

Στις 26 Ιανουαρίου 1997, την πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου της αγωνιστικής περιόδου 1996-’97, στο γήπεδο του Βύρωνα γράφτηκε μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες στην ιστορία του Συλλόγου. Στην αναμέτρηση με τον Αθηναϊκό κάποιοι… ξέχασαν τα δελτία των ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ! Ο διαιτητής Μπίκας έκλεισε το φύλλο αγώνα και το παιχνίδι δεν έγινε ποτέ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα της Θεσσαλονίκης να μηδενιστεί. Το παιχνίδι κατακυρώθηκε υπέρ του Αθηναϊκού (2-0 άνευ αγώνος), ενώ αφαιρέθηκαν και τρεις βαθμοί από τον ΑΡΗ.

 

13.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ Β’ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ

25/05/1997

Η 25η Μαΐου 1997 είναι μέρα πένθους για τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Παρά τη νίκη 2-1 επί του Απόλλωνα Αθηνών στην Ριζούπολη, οι Κίτρινοι τερματίζουν στην 16η θέση του βαθμολογικού πίνακα και υποβιβάζονται για πρώτη φορά στην ιστορία τους στη Β’ Εθνική. Ηταν μια αγωνιστική περίοδος, η οποία ξεκίνησε με πολλά προβλήματα και ολοκληρώθηκε με τον πιο οδυνηρό τρόπο για τον ιστορικό Σύλλογο. Κανένα μέλος της οικογένειας του ΑΡΗ δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που έγινε. Η επόμενη σεζόν βρίσκει στην ομάδα στη δεύτερη τη τάξει επαγγελματική κατηγορία. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1997 στο παιχνίδι της 1ης αγωνιστικής με τους Λύκους στο Καλοχώρι, έπειτα από πρόταση των οργανωμένων, ο ΑΡΗΣ παρατάχθηκε με μαύρη εμφάνιση σε ένδειξη πένθους για τον υποβιβασμό, «αντιγράφοντας» την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Νότιγχαμ Φόρεστ, οι οποίες στο παρελθόν είχαν πέσει στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος.

 

14.

Η ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ ΑΡΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Τον Ιούλιο του 2004, με απόφαση του Πρωτοδικείου, οι μετοχές της ΔΕΜ.ΚΟ. Α.Ε., που ανέρχονταν στο 83% περίπου του μετοχικού κεφαλαίου του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ, μεταβιβάζονται σε εννέα φυσικά πρόσωπα. Είναι η εποχή που ξεκινάει η σκέψη της Λαϊκής Βάσης, δηλαδή του διοικητικού και οικονομικού ελέγχου του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ από τα μέλη του. Στις 25 Ιανουαρίου 2006 παρουσιάζεται για πρώτη φορά από τη διοίκηση του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ το πρωτοποριακό εγχείρημα της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ. Σύμφωνα με την ιδρυτική διακήρυξη σκοπός του σωματείου είναι: α) η προαγωγή και προάσπιση των συμφερόντων του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ, β) η διάδοση της ιστορίας και της συνεισφοράς του ΑΡΗ στα αθλητικά και πολιτιστικά δρώμενα της χώρας, γ) η ενδυνάμωση των δεσμών της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΡΗ –φιλάθλων– τοπικής κοινωνίας, δ) η ανάπτυξη του εθελοντισμού και ε) η δημιουργία ομάδων εργασίας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ.
Επειτα από προσπάθειες δύο χρόνων, το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης νομιμοποιεί τη Λέσχη. Τον Μάιο του 2007 γίνεται το δεύτερο μεγάλο βήμα. Τα εννέα φυσικά πρόσωπα-μέτοχοι εκχωρούν στη Λέσχη Φίλων ΑΡΗ το δικαίωμα εκπροσώπησής τους στις γενικές συνελεύσεις του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ, δίνοντας στη Λέσχη Φίλων ΑΡΗ δικαίωμα ψήφου σε ποσοστό περίπου 83%. Στις 17 Μαϊου 2009, σε μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα διαδικασία, 2.564 μέλη της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ ψήφισαν για την ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου στο Ποδοσφαιρικό Τμήμα Α.Σ. ΑΡΗΣ. Η παράταξη «ΑΡΗΣ-Προοπτική», με επικεφαλής τον Θανάση Αθανασιάδη συγκέντρωσε 75,5% (1.896 ψήφοι), έναντι 25,5% (614 ψήφοι) της παράταξης του Λάμπρου Σκόρδα. Υπήρξαν 44 λευκά και 9 άκυρα ψηφοδέλτια.

Πρώτος πρόεδρος της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ ήταν ο Νικόλαος Βαλεργάκης, ενώ πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος ο Νικόλαος Παπαδόπουλος.

 

15.

Η ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Α.Σ. ΑΡΗΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 44

Στα μέσα του 2004 η τότε νομική υπηρεσία του Συλλόγου είχε ξεκινήσει τις πρώτες διερευνητικές κινήσεις για την υπαγωγή του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ στο άρθρο 44. Η υπαγωγή στο άρθρο αυτό, που αφορά την εξυγίανση ανωνύμων εταιρειών, φάνταζε ως η μοναδική λύση για την επιβίωση της ομάδας. Αφού ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια, στις αρχές Αυγούστου κατατίθεται η σχετική αίτηση. Στις 11 Νοεμβρίου 2004, σε μια μέρα-ορόσημο για το μέλλον του συλλόγου, το Εφετείο Θεσσαλονίκης κάνει δεκτό το αίτημα του ΑΡΗ, που υπάχθηκε στο άρθρο 44 και απαλλάχθηκε από χρέη ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρέη προς το δημόσιο έπεσαν στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ, καταβάλλοντας το ποδοσφαιρικό τμήμα Α.Σ. ΑΡΗΣ κάθε εξάμηνο το ποσό της δόσης. Συνακόλουθο της υπαγωγής στο συγκεκριμένο άρθρο το γεγονός ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία δέχτηκε την απόφαση των ελληνικών δικαστηρίων και χάρισε στο ΑΡΗ τα χρέη που υπήρχαν σε ξένους ποδοσφαιριστές της ομάδας, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα τακτοποιήθηκαν πάγιες υποχρεώσεις ύψους ενός εκατομμυρίων ευρώ. Γενικώς, η απόφαση αυτή ήταν το εφαλτήριο για μια ανοδική πορεία. Την περίοδο εκείνη -μεταξύ άλλων- οργανώθηκε το εμπορικό τμήμα και επαναλειτούργησε η επίσημη ιστοσελίδα του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ.

 

16.

Η «ΧΡΥΣΗ» ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΟΥΕΦΑ

4/10/2007

Στις 4 Οκτωβρίου 2007 ο ΑΡΗΣ έγραψε μια από τις πιο χρυσές σελίδες στην σύγχρονη ιστορία του. Οι Κίτρινοι παρά την ήττα τους από την Σαραγόσα 2-1 στο «Λα Ρομαρέδα» κατάφεραν να προκριθούν για πρώτη φορά στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Αναμφίβολα μια πολύ μεγάλη επιτυχία για τον ΑΡΗ απέναντι σε μια από τις καλύτερες ισπανικές ομάδες. Το γκολ που χάρισε τη μεγάλη πρόκριση στην ομάδα της Θεσσαλονίκης πέτυχε ο Φρανθίσκο Χαβίτο στο 63’. Στο πρώτο παιχνίδι που είχε γίνει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ο ΑΡΗΣ είχε κερδίσει 1-0 την Σαραγόσα με τέρμα του Αβραάμ Παπαδόπουλου. Η σύνθεση του ΑΡΗ στο «Λα Ρομαρέδα»: Χαλκιάς, Νέτο, Παπαδόπουλος, Ρονάλντο, Αουρέλιο, Νεμπεγλέρας, Γκαρσία, Κάλβο (58’ Χαβίτο), Σιστόν (88’ Βανγκέλι), Ιβιτς, Κόκε (80’ Κουλουχέρης).

Στη φάση των ομίλων ο ΑΡΗΣ βρέθηκε κοντά στην πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όμως η βαριά ήττα από την Μπάγερν Μονάχου με 6-0 στο «Αλιάνζ Αρίνα» στις 19 Δεκεμβρίου 2007, έσβησε το όνειρο. Στις 8 Νοεμβρίου οι Κίτρινοι είχαν κερδίσει με το ευρύ 3-0 τον φημισμένο Ερυθρό Αστέρα στο «Κλεάνθης Βικελίδης», ενώ αναδείχτηκαν ισόπαλοι 1-1 με την αγγλική Μπόλτον εκτός έδρας και την πορτογαλική Μπράγκα στη Θεσσαλονίκη.

 

17.

ΤΗΝ ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΥ «ΒΟΥΛΙΑΞΕ» ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

16/01/2007

Απίστευτες σκηνές διαδραματίστηκαν λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Ιανουαρίου 2007 στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Περισσότεροι από 7.000 φίλαθλοι του ΑΡΗ υποδέχτηκαν τον πολύ σπουδαίο Βραζιλιάνο επιθετικό Μάρσιο Αμορόσο. Το μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας της Θεσσαλονίκης γνώρισε την αποθέωση από τους φίλους του ΑΡΗ, οι οποίοι είχαν κατακλύσει τους χώρους έξω από την αίθουσα των αφίξεων. Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στο αεροδρόμιο ήταν πραγματικά υπέροχη και σίγουρα η βραδιά θα μείνει αξέχαστη. Ο Αμορόζο, ο οποίος με πολύ κόπο φυγαδεύτηκε για το ξενοδοχείο, αν και συνηθισμένος σε τέτοιες εκδηλώσεις, δήλωσε ότι αυτό που συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο και δεν πίστευε ότι μπορεί να συμβεί.

Στις 19 Ιουνίου 2009 οι φίλαθλοι του ΑΡΗ κατέκλυσαν και πάλι το αεροδρόμιο «Μακεδονία» για να υποδεχτούν άλλον έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή, που είχε αποκτηθεί από την ομάδα. Τον Σεμπαστιάν Αμπρέου. Ο Ουρουγουανός διεθνής επιθετικός έφτασε στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης λίγο μετά τις 6 το απόγευμα και γνώρισε την αποθέωση από 5.500 φίλους της ομάδας.

 

18.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΑΜΕΝΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ

Ο,τι δεν κατάφερε ο ΑΡΗΣ για 33 ολόκληρα χρόνια, το πέτυχε τέσσερις φορές σε διάστημα επτά χρόνων. Ομως και τις τέσσερις φορές που πήγε στην βρύση, δεν ήπιε νερό. Μετά τον αλησμόνητο τελικό με τον Π.Α.Ο.Κ. το 1970 στο Καυτανζόγλειο και την κατάκτηση του Κυπέλλου, το 2003 οι Κίτρινοι αντιμετώπισαν και πάλι στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας τον «αιώνιο» αντίπαλό τους. Το παιχνίδι έγινε στο γήπεδο της Τούμπας και ο ΑΡΗΣ έχασε 1-0 από τον «Δικέφαλο του Βορρά». Δύο χρόνια αργότερα η ομάδα της Θεσσαλονίκης έδωσε και πάλι το «παρών» σε τελικό. Αυτήν την φορά με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Ο αγώνας έγινε στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο της Πάτρας. Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν 3-0 και κατέκτησαν το Κύπελλο. Ο τρίτος χρονικά τελικός ήταν 2008. Ο ΑΡΗΣ για μια ακόμη φορά βρήκε στον δρόμο του τον Ολυμπιακό. Η αναμέτρηση έγινε στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης. Η ομάδα του Πειραιά κέρδισε 2-0 και κατέκτησε και πάλι το τρόπαιο. Και φτάνουμε τον Απρίλιο του 2010 στον τελικό με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, το οποίο μετέτρεψαν σε Κλεάνθης Βικελίδης περισσότεροι από 27.000 οπαδοί των Κιτρίνων. Οι πράσινοι κέρδισαν 1-0. Τέσσερις χαμένοι τελικοί, τέσσερις χαμένες ευκαιρίες, που πίκραναν τους διψασμένους για τίτλους οπαδούς του ΑΡΗ. Αναμφίβολα η ιστορία χρωστάει έναν τίτλο στον ιστορικό Σύλλογο.

 

19.

ΤΟ «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ» ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ

15/05/2005

Κυριακή 15 Μαΐου 2005. Μια μέρα που έχει γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Μια μέρα που κανείς δεν θέλει να τη θυμάται στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Το τοπικό ντέρμπι ανάμεσα στον ΑΡΗ και στον Ηρακλή, δεν τελείωσε ποτέ… Η είσοδος των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο έδωσε το δικαιώμα τον διαιτητή της αναμέτρησης κ. Μπριάκο να διακόψει οριστικά το παιχνίδι. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο γήπεδο Χαριλάου δεν κοσμούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο διαιτητής χρειάστηκε τέσσερις και πλέον ώρες για να συντάξει και να κλείσει το φύλλο αγώνα, το οποίο «έκαψε» τους γηπεδούχους. Επειτα από αυτήν την εξέλιξη και τα όσα επακολούθησαν οι Κίτρινοι υποβιβάστηκαν για δεύτερη φορά στην ιστορία τους στη Β’ Εθνική.

 

20.

ΣΤΗΝ ΕΛΙΤ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

26/08/2010

Την βραδιά της 26ης Αυγούστου 2010 ο ΑΡΗΣ έγραψε μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ευρωπαϊκή του ιστορία. Με προπονητή τον Αργεντινό Εκτορ Ραούλ Κούπερ, αναδείχτηκε ισόπαλος 1-1 με τη Αούστρια Βιέννης στην πρωτεύουσα της Αυστρίας και προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στους ομίλους του Europa League. Το γκολ των Κιτρίνων πέτυχε ο Κάρλος Ρουίζ στο 41’. Μάλιστα, ο επιθετικός από την Γουατεμάλα ήταν ο σκόρερ και του μοναδικού τέρματος της ομάδας στο πρώτο παιχνίδι που είχε γίνει στο Κλεάνθης Βικελίδης. Η σύνθεση του ΑΡΗ στην αναμέτρηση που έγινε στο «Φρανς Χορ»: Σηφάκης, Λαζαρίδης, Νέτο, Μίσελ, Ρονάλντο, Ναφτί, Τόχα (55’ Πρίττας), Κάλβο (56’ Τσέσναουσκις), Χαβίτο, Κόκε, Ρουίζ (74’ Τσέζαρεκ).

Στον προηγούμενο γύρο η ομάδα είχε αποκλείσει την Γιαγκελόνια, την κάτοχο του πολωνικού Κυπέλλου. Στο πρώτο ματς στο Μπιάλιστοκ ο ΑΡΗΣ κέρδισε 1-2 με δύο γκολ του Τόνι Κάλβο (3’ και 7’), ενώ στην ρεβάνς στο γήπεδο Χαριλάου αναδείχτηκε ισόπαλος 2-2 (Ντάνιελ Τσέζαρεκ 17’, 73’ πέναλτι). Στους ομίλους οι Κίτρινοι τέθηκαν αντιμέτωποι με την Ατλέτικο Μαδρίτης, την Μπάγερ Λεβερκούζεν και την Ρόζενμποργκ.

 

21.

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

16/09/2010

Σ’ ένα ακόμη ευρωπαϊκό ματς ο ΑΡΗΣ έγραψε ιστορία. Στην πρεμιέρα των ομίλων του Europa League κέρδισε 1-0 την Ατλέτικο Μαδρίτης, κάτοχο του τροπαίου και του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ. Αν μη τι άλλο, ήταν μια τεράστια νίκη, μια από τις μεγαλύτερες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία των ελληνικών ομάδων σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ενα αποτέλεσμα που έκανε τον γύρο του κόσμου, ανεβάζοντας επίπεδο τον Σύλλογο, όπως βέβαια και η εντυπωσιακή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι 23.000 οπαδοί των Κιτρίνων στην κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης. Χρυσός σκόρερ ήταν ο Φρανθίσκο Χαβίτο στο 59’. Η σύνθεση του ΑΡΗ: Σηφάκης, Μίσελ, Ρονάλντο Γκιάρο, Λαζαρίδης, Βανγκέλι, Μενδρινός, Πρίττας, Φατί, Χαβίτο, Κόκε, Ρουίς (90’ Καζναφέρης). Στην επόμενη φάση των 32 ο ΑΡΗΣ κράτησε το κάστρο του αήττητο κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτυ (0-0) και αποκλείστηκε μετά το 3-0 στην Αγγλία, σε ένα ματς όμως που οι Άγγλοι ακόμα θυμούνται για την εκπληκτική παρουσία των 8000 οπαδών του ΑΡΗ.

 

**

Τις αγωνιστικές περιόδους 2010-2011 και 2011-2012 τα τμήματα υποδομής του Ποδοσφαιρικού Τμήματος Α.Σ. ΑΡΗΣ, οι ομάδες Κ-20 και Κ-17 αντίστοιχα, έγραψαν ιστορία κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδας.

Η ομάδα Κ-20 με προπονητή τον Νίκο Πασσιαλή και η ομάδα Κ-17 με προπονητή τον Τάσο Θέο.

Η τρίτη τη τάξει επαγγελματική ομάδα του ΑΡΗ τον Μάιο του 2012 στον τελικό του φάιναλ φορ, που έγινε στο γήπεδο του Αστέρα Τρίπολης, κέρδισε 1-0 τον Π.Α.Ο.Κ. και έγινε η πρώτη ομάδα από την Β. Ελλάδα που κατέκτησε το τρόπαιο στις αντίστοιχες ηλικίες.

Η ιστορία του ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ είναι η ιστορική συνέχεια του Κωνσταντινουπολίτικου αθλητικού και πολιτιστικού Σωματείου «Ερμής», που δημιουργήθηκε από Ελληνες της Πόλης το έτος 1877, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης – το Πέρα, όπου έδρευαν όλες οι πρεσβείες ξένων χωρών στην οθωμανική αυτοκρατορία. Το πρωτόκολλο ίδρυσης του συλλόγου, υπογράφηκε στις 30 Μαρτίου του 1926 στη Λέσχη Κωνσταντινοπουλιτών. Στις 5 Απριλίου ακολούθησε η πρώτη Γενική Συνέλευση, ενώ η ίδρυση του Συλλόγου εγκρίθηκε στις 20 Απριλίου 1926, με απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (αριθμ. 822).

Ιστορική μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση να απορροφήσει ο ΠΑΟΚ τα τμήματα της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, κάτι που έγινε στις 20 Μαρτίου 1929. Τότε με πρωτοβουλία του πρόεδρου του πολιτικού σωματείου της Ενώσεως Κωνσταντινουπολιτών, γιατρού Καραμαούνα, ο ΠΑΟΚ απορρόφησε τα αθλητικά τμήματα της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, της οποίας αξίζει να σημειωθεί ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα ήταν ανενεργό από το 1927.

Μετά την απορρόφηση των τμημάτων της ΑΕΚ, το 1929, ο ΠΑΟΚ αλλάζει και έμβλημα. Το νέο έμβλημα έγινε ο Δικέφαλος Αετός – που παραμένει ως σήμερα – και συμβολίζει την προέλευση του συλλόγου και την επάνοδο της μνήμης στις ρίζες και την κληρονομιά των προσφύγων (Βυζάντιο και Κωνσταντινούπολη). Ο Δικέφαλος κρατούσε ένα σπαθί και μία κορώνα, με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν την Ανατολή και τη Δύση.

Το όραμα των ιδρυτών αλλά και των φίλων της ομάδας για τη δημιουργία έδρας πήρε σάρκα και οστά το 1928, έπειτα από πολλή προσπάθεια και έτσι στις 12 Δεκεμβρίου 1930 μπήκε ο θεμέλιος λίθος στο γήπεδο του Συντριβανίου, του οποίου η κατασκευή ολοκληρώθηκε 18 μήνες αργότερα χάρη στις αμέτρητες ώρες προσωπικής εργασίας επώνυμων και ανώνυμων φίλων του ΠΑΟΚ και ήταν η πρώτη έδρα της ομάδος.

Το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο, αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο: υπογράφηκε από το Σύλλογο στις 5 Σεπτεμβρίου 1928. Σύμφωνα με αυτό, ο ποδοσφαιριστής με Ιάπωνα πατέρα Ραϋμόνδος Ετιέν, ο οποίος είχε έρθει από το Σύλλογο Πέρα Κλουμπ  της Κωνσταντινούπολης, θα εισέπραττε μηνιαίως 4.000 δρχ. Τα έτη 1931-1932 δούλεψε στο Δικεφάλο ο πρώτος ξένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάνσερ.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την περίοδο της Κατοχής, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 αρχίζουν να γράφονται οι χρυσές σελίδες της ιστορίας του. Δημιουργούνται τα περίφημα “τσικό” του Βίλλυ, ενός Αυστριακού προπονητή (1950-52) που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ την περίοδο 1931-32, από τα οποία ξεπήδησαν μεγάλα ονόματα που άφησαν εποχή (Λέανδρος, Συμεωνίδης, Γιαννέλος, Μαργαρίτης, Γιώργος Χαβανίδης κ.α.).

Στις 11 Μαρτίου 1951 ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται για δεύτερη φορά σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Η πρώτη ήταν το 1939 όταν και ηττήθηκε στις 28 Μαΐου από την ΑΕΚ με 2-1 (41′ Χατζησταυρίδης, 73′ Μανέτας – 39′ Αριστείδης Ιωαννίδης – Αποστόλου) στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (στη φωτογραφία που ακολουθεί ποζάρουν οι παίκτες των δύο φιναλίστ της διοργάνωσης), ενώ προηγουμένως είχε αποκλείσει την Ελλάς Φλώρινας (6-1), τον Ηρακλή (3-2) και τον Εθνικό (4-0) . Ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε με τους Σωτηριάδη, Κουκουλά, Κοντόπουλο, Καλογιάννη, Βατίκη, Πανίδη, Γλάρο, Μποσταντζόγλου, Αρβανιτίδη, Ιωαννίδη – Αποστόλου, Κρίτα.

Το 1951 και πάλι στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας θα ηττηθεί με 4-0 από τον Ολυμπιακό. Με την ομάδα του ΠΑΟΚ αγωνίστηκαν οι:  Λύκαρης – Πατάκας, Γκολέμης, Αρβανίτης, Γκόγκος, Ψωμάς, Βασιλειάδης, Μουρατίδης, Τζινόπουλος, Παπαδάκης, Εμμανουηλίδης.

Το 1953 γεννιέται η χρυσή εποχή του ΠΑΟΚ. Στις μεταγραφές του καλοκαιριού έρχονται οι Κουϊρουκίδης, Πετρίδης, Πρόγιος, Γερούδης, Κεμανίδης, Χουρβουλιάδης, Χασιώτης και Αγγελίδης. Ο ΠΑΟΚ γίνεται πανίσχυρος και αναδεικνύεται πρωταθλητής Θεσσαλονίκης για τρία συνεχόμενα χρόνια και είναι άξιος εκπρόσωπος της συμπρωτεύουσας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η θρυλική τριπλέτα Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη, έμεινε στην ιστορία.

Η ομάδα έφτασε το 1955 στον δεύτερο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας αλλά ούτε αυτή τη φορά κατάφερε να κερδίσει στον τελικό ο οποίος έγινε στη φυσική έδρα, τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, του αντιπάλου της! Ο Παναθηναϊκός με γκολ των  Κουρτζίδη και  Πανάκη στο πρώτο ημίχρονο επικράτησε με 2-0. Για τον ΠΑΟΚ αγωνίστηκαν οι:  Πρόγιος,  Κερμανίδης, Γερούδης, Καλογιάννης, Χασιώτης, Δουκάκης, Τσίντογλoυ, Καραφουλίδης, Γεντζής, Παπαδάκης, Κιουρτζής

Κάπου το 1957, οι ιθύνοντες της ομάδας οραματίζονται ένα νέο γήπεδο αντάξιο των επιδιώξεων της ομάδας, μιας και το παλιό γήπεδο είχε απαλλοτριωθεί. Η έρευνα για το χώρο οδήγησε στην επιλογή μιας έκτασης η οποία ανήκε στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης στην περιοχή της Τούμπας, που πέρα από την ελευθερία του χώρου που προσέφερε, η γειτονιά αυτή της Θεσσαλονίκης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Τελικά, χώρος 30 στρεμμάτων παραχωρείται στον Π.Α.Ο.Κ.  έναντι σημαντικού αντιτίμου και αρχίζει η ανέγερση του γηπέδου. Σημειωτέο ότι εκδόθηκε λαχείο υπέρ της ανεγέρσεως του νέου Σταδίου, του οποίου τα εγκαίνια έγιναν στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας κ.  Γ. Θεμελή.  Πριν το εναρκτήριο λάκτισμα, ένα αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας έκανε τη ρίψη μιας μπάλας, ως συμβολική δωρεά του στρατού. Με νέο μεγάλο γήπεδο ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος, προ των πυλών της Α΄ Εθνικής που καθιερώθηκε τον Οκτώβριο του 1959, να αρχίσει μια λαμπερή πορεία, που διαρκεί ως σήμερα.

Στην πρεμιέρα του πρώτου πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής κατηγορίας (25 Οκτωβρίου 1959) ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε στην Τούμπα το Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και τον νίκησε με σκορ 3-1. Ακολουθεί μια δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας η ομάδα του Δικέφαλου δεν κινήθηκε σε υψηλά στάνταρ. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν σαν να συγκέντρωνε δυνάμεις για το μεγάλο ξέσπασμα της δεκαετίας του 70, όταν και η ομάδα καθιερώθηκε ως μια από τις καλύτερες που πέρασαν ποτέ από τα Ελληνικά γήπεδα. Με παίκτες που τα ονόματά τους είναι και ήταν θρύλος στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ήταν η ομάδα και οι παίκτες που δημιούργησαν τα ρεκόρ εκείνα, τα οποία ακόμα και σήμερα φαντάζουν δύσκολα να καταρριφθούν.

Οι βάσεις για τη δημιουργία της ομάδας άρχισαν να μπαίνουν στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ο Γιώργος Κούδας, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, επέστρεψε στην ομάδα το 1966 και σιγά – σιγά άρχισε να φτιάχνεται μέσα από μεταγραφές σπουδαίων νεαρών ποδοσφαιριστών (Σαράφης, Τερζανίδης, Ασλανίδης, Παρίδης, Γούναρης, Ιωσηφίδης κ.α.) ο κορμός της.

Με το σύνολο που έχτισε ο ΠΑΟΚ, κατάφερε να χτυπήσει τις  παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις της Αθήνας και κατέκτησε δύο κύπελλα το 1972 και το 1974 και ένα πρωτάθλημα το 1976, ενώ θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμα περισσότερα τρόπαια, αν οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές. Εξάλλου από το 1970 μέχρι και το 1974 ο «Δικέφαλος» αγωνίστηκε σε πέντε συνεχόμενους τελικούς κυπέλλου Ελλάδας, οι τέσσερις εκ των οποίων έγιναν στην Αθήνα και στον Πειραιά.  Η δεκαετία ξεκίνησε με δύο χαμένους τελικούς (1970 από τον Αρη 1-0, 1971 από τον Ολυμπιακό 3-1), ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν φιναλίστ και στους τελικούς του 1973 (Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 1-0), 1977 (Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ 2-1) 1978 (ΑΕΚ – ΠΑΟΚ 2-0).  Επί της ουσίας, όμως, αυτό το χρονικό διάστημα καθιέρωσε τον Π.Α.Ο.Κ. σαν η μεγάλη ομάδα του Βορρά, με τους χιλιάδες φανατικούς οπαδούς.  Από τον  πάγκο του πέρασαν μεγάλοι προπονητές.  Ξεχώρισαν για τις επιτυχίες τους και τις κατακτήσεις τριών τροπαίων ο Αγγλος Les Shannon και ο Ούγγρος Gyula Lorant.

Στις 18 Ιουλίου 1979 ιδρύεται Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρία (ΠΑΕ) με την επωνυμία «ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ – ΠΑΟΚ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και το διακριτικό τίτλο «ΠΑΟΚ ΠΑΕ» με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 37.100.000 δραχμές και πρώτο πρόεδρο τον αείμνηστο Γιώργο Παντελάκη. Η πολύ καλή πορεία συνεχίστηκε και τη δεκαετία του 80, με λίγες αποτυχημένες χρονιές. Και πάλι η ομάδα κατάφερε να φτάσει σε τελικούς κυπέλλου Ελλάδας χωρίς να μπορέσει να κερδίσει το τρόπαιο πριν από το 2001. Το 1981 θα ηττηθεί στη Νέα Φιλαδέλφεια από τον Ολυμπιακό (3-1), το 1983 στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ (2-0) και το 1985 στο ΟΑΚΑ και πάλι από την ΑΕ Λάρισα (4-1).

Πάντως, το 1985 είναι η χρονιά του ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος του Βορρά κατακτά το δεύτερο πρωτάθλημα Ελλάδος και το πρώτο επαγγελματικό με προπονητή τον Αυστριακό Walter Skotcsik και ποδοσφαιριστές τους:  Ιωσηφίδη, Αλαβάντα, Αλεξανδρίδη, Βασιλάκο, Γιούρισιτς, Δαμανάκη, Δημόπουλο, Κωστίκο, Παντέλη, Πάπριτσα, Σκαρτάδο, Τσουρέλα κ.α.

Χαρακτηριστικό της δεκαετίας του ’80 , είναι ο υπέρμετρη αγάπη και ο φανατισμός των οπαδών, ο οποίος ξεπερνά κάθε προηγούμενο και αρχίζει να περνάει τις πύλες της Ελλάδας ως πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Στην Ευρώπη ο Π.Α.Ο.Κ. πραγματοποιεί μια συγκινητική εμφάνιση με την ομάδα της Μπάγερν Μονάχου, όπου και αποκλείεται στα πέναλτι, αφήνοντας στη μνήμη όλων των Ελλήνων μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των ομάδων μας στα κύπελλα της Ευρώπης.

Η δεκαετία του ’90 αρχίζει πολύ καλά, κρατώντας τον ΠΑΟΚ μέσα στις καλύτερες ομάδες της Ελλάδας. Χαμένος και πάλι τελικός (διπλός) την περίοδο 1991-1992 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (1-1 στην Τούμπα, 0-2 στο Καραϊσκάκη). Η εποχή στιγματίζεται όμως από την κόντρα του τότε προέδρου της ομάδας κ. Θωμά Βουλινού, με τους οργανωμένους φιλάθλους, που θα οδηγήσει στις αρχές του 1996 στην αλλαγή του ιδιοκτησιακού και διοικητικού καθεστώτος. Νωρίτερα, υπό τις οδηγίες του Ολλανδού προπονητή Αρι Χάαν ο ΠΑΟΚ την περίοδο 1994-’95 τερμάτισε στην 3η θέση του πρωταθλήματος και εξέτισε την ποινή αποκλεισμού από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που του είχε επιβληθεί από την UEFA το 1992 για τα επεισόδια στον αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν.

Ο Θωμάς Βουλινός παρέδωσε την σκυτάλη της προεδρίας και την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ στον κ. Γιώργο Μπατατούδη. Ο Έλληνας επιχειρηματίας από τον Έβρο, με έδρα των επιχειρήσεων του την Αθήνα, ξεκινά με εντυπωσιακό τρόπο τη θητεία του στη διοίκηση του συλλόγου. Η απόκτηση από την Skoda Ξάνθη του Ζήση Βρύζα το καλοκαίρι του 1996 και οι μεταγραφές του Κώστα Φρατζέσκου από τον ΟΦΗ και του Σπύρου Μαραγκού από τον Παναθηναϊκό τον Ιανουάριο του 1997 άλλαξαν τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας, που ήδη είχε στις τάξεις της σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως ο Θόδωρος Ζαγοράκης, ο Γιώργος Τουρσουνίδης και ο Νίκος Μιχόπουλος. Με προπονητή τον Αγγελο Αναστασιάδη ο ΠΑΟΚ πραγματοποιεί δύο εξαιρετικές σεζόν (1996-’97, 1997-’98), όπου θα εξασφαλίσει εύκολα την συμμετοχή στο κύπελλο UEFA.

Ο κ. Γιώργος Μπατατούδης συνέχισε να προχωρά στην ενίσχυση της ομάδας με σπουδαίους ποδοσφαιριστές (Γεωργιάδης, Π. Κωνσταντινίδης, Β. Μπορμπόκης, Βενετίδης, Οκκάς, Εγκωμίτης, Φρούσος, Ναλιτζής κ.α.) και τον Ιανουάριο του 2000 αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία ο Σερβοέλληνας προπονητής Dusan Bajevic.Υπό τις οδηγίες του ο «Δικέφαλος» θα παίξει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και το 2001 θα κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας επικρατώντας με 4-2 του Ολυμπιακού στο Στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας το Μάιο του 2001. Ο Αγγελος Αναστασιάδης θα επιστρέψει για τρίτη φορά στον πάγκο της ομάδας και θα οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σ’ έναν ακόμη θρίαμβο με την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας το 2003 όταν στον τελικό της Τούμπας επικράτησε του Άρη με 1-0. Η επόμενη σεζόν (2002-’03) χαρακτηρίζεται από την κατάληψη της 3ης θέσης στο ελληνικό πρωτάθλημα, που ισοδυναμούσε με την συμμετοχή στον 3ο Προκριματικό Γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το καλοκαίρι του 2005 ο Θόδωρος Ζαγοράκης επιστρέφει, ως πρωταθλητής Ευρώπης, στον ΠΑΟΚ από όπου είχε αποχωρήσει το Φεβρουάριο του 1998 πραγματοποιώντας καριέρα σε Λέστερ (Αγγλία), ΑΕΚ και Μπολόνια (Ιταλία). Το καλοκαίρι του 2007 ο κ. Ζαγοράκης αποφασίζει να αναλάβει την προεδρία της ΠΑΕ σε μια προσπάθεια να οδηγήσει την ομάδα και πάλι ψηλά. Το πρώτο “στοίχημα” οριοθετήθηκε το καλοκαίρι του 2008:  Η κατασκευή του αθλητικού κέντρου του ΠΑΟΚ στην περιοχή της Νέας Μεσημβρίας Θεσσαλονίκης. Εγινε πράξη το 2011, με την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των έργων, ενώ στο ίδιο διάστημα η ομάδα πετυχαίνει σημαντικές επιτυχίες στην Ευρώπη.  Στο ρόστερ του ΠΑΟΚ εντάσσονται ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας όπως ο Πάμπλο Γκαρσία, ο Πάμπλο Κοντρέρας, o Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, o Αντρέ Βιεϊρίνια, ο Βλάνταν Ιβιτς, o Κώστας Χαλκιάς και υπό τις οδηγίες του Φερνάντο Σάντος θα φτάσουν την περίοδο 2009-2010 στη 2η θέση και στην συμμετοχή για δεύτερη φορά της ομάδας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Από το 2006 ξεκίνησε το ενδιαφέρον του κ. Ιβάν Σαββίδη για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Το όνειρο της επένδυσης στην ομάδα που συμβολίζει τις χαμένες πατρίδες έγινε πραγματικότητα για τον ομογενή επιχειρηματία το καλοκαίρι του 2012. Οι διαπραγματεύσεις και οι επαφές κράτησαν περίπου πέντε μήνες μέχρι την στιγμή που ο κ. Σαββίδης απέκτησε τον Αύγουστο του 2012 την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ και έγινε ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας.

Την περίοδο 2012-13 ο ΠΑΟΚ με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, ενώ τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Το καλοκαίρι του 2013 ο ΠΑΟΚ ήρθε σε συμφωνία με τον Ολλανδό προπονητή Χουμπ Στέφενς και ενισχύθηκε με αρκετούς ποδοσφαιριστές όπως μεταξύ άλλων οι Μίροσλαβ Στοχ,  Λούκας Πέρεθ,  Αλέξανδρος Τζιόλης,  Γιώργος Τζαβέλλας,  Μιγκέλ Βίτορ,  Γιάννης Σκόνδρας και τον χειμώνα οι Μπίμπρας Νάτχο, Χουάν Ινσαουράλδε, Χέντβιγκες Μαντούρο και Μάαρτεν Μάρτενς. Ο ΠΑΟΚ έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας όπου ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό, ενώ τερμάτισε και πάλι στη δεύτερη θέση. Ωστόσο με μια «πρωτότυπη» απόφαση της ΕΠΟ επιβλήθηκε στον ΠΑΟΚ τιμωρία αφαίρεσης τριών βαθμών από τα Play-off για παραβάσεις που καταλογίστηκαν στον Δικέφαλο σε αγώνα του Κυπέλλου Ελλάδας κι έτσι χάθηκε η ευκαιρία να βρεθεί εκ νέου στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.